Të gjithë prindërit hasin vështirësi në ekuilibrimin e sjelljeve të fëmijëve të tyre.Dëshira për të pasur fëmijë të sukseshëm, të lirë si të tjerët shpeshherë i çon prindërit në gabim. Ajo çka duhet ti mësojnë prindërit fëmijëve është ndërgjegjësimi,kultura e reflektimit dhe jo liria e tepërt. Prindërit të cilët u mësojnë fëmijëve të jenë të
Të gjithë prindërit hasin vështirësi në ekuilibrimin e sjelljeve të fëmijëve të tyre.Dëshira për të pasur fëmijë të sukseshëm, të lirë si të tjerët shpeshherë i çon prindërit në gabim.
Ajo çka duhet ti mësojnë prindërit fëmijëve është ndërgjegjësimi,kultura e reflektimit dhe jo liria e tepërt.
Prindërit të cilët u mësojnë fëmijëve të jenë të kujdeshëm në shpenzimin e parave,në mënyrën sesi sillen me të tjerët, në shprehjen e dëshirave, kanë rritur fëmijë që kanë kulturën e ndërgjegjësimit.
Një tregues i mirë ndaj kujdesit dhe punës së mirë të prindërve mbi fëmijën është aftësia e fëmijës për të përballuar i vetëm vështirësitë.
Fëmijët e edukuar me ndjenjën e të qënit të varur,të ndikuar dhe bashkëpunues me të tjerët janë të kujdeshëm në sjellje dhe në marrëdhëniet shoqërore.
Për të ilustruar mund të bëjmë analogji me trafikun e makinave.Nëse jeni shoferi i një makine a mund të thoni që unë jam i pavarur dhe s’kam pse i bindem askujt ? Nëse ka një tabelë dhe tregon shpejtësinë që duhet a mund të thoni që nuk më intereson, e të vazhdoni rrugën ? Jo nuk mund të thoni.
Ashtu si jeta e trafikut është edhe bindja e fëmijëve ndaj shoqërisë dhe marredhënieve që fillon të ndërtoj.Për këtë arsye duhet pasur kujdes ndaj mënyrës sesi edukohen fëmijët.
Të parët që vuajnë pasojat e kësaj sjellje janë prindërit,e pikërisht ata duhet të jënë edukatorët e parë dhe më të mirë të fëmijëve të tyre.
/Rabihana Halili/
Lini Komentin tuaj
Adresa juaj e emailit nuk do të publikohet. Fushat e kërkuara janë shënuar me *